אֲשֶׁר

(relativpartikkel) som, der, då, at, sidan

5503

אֶֿרֶץ

(אֲרָצוֹת ,אַרְצ׳ ,הָאָֿרֶץ)

(fem.) land, jord, bakke; med bnd. art.: הָאָֿרֶץ; pl.: אֲרָצוֹת; med pr. sf. אַרְצ׳

2505

דָּבָר

(דִּבְרֵי)

דָּבָר (mask.) ord, sak, ting, tale;

pl.cstr.: דִּבְרֵי

1454

דבר

Piel: å tale, seie

1144

דָּוִד

(mask.) David

1075

אַחַר

(אַחֲרֵי)

bak, etter;

אַחֲרֵי

711

אָח

(אֲחִי)

(mask.) bror, slektning, ein som ein har fellesskap med, stammefrende, landsmann;

sg. cstr.: אֲחִי

632

אָדָם

(mask.) (1) menneske (kollektivt), menneskja;

(2) (i 1 Mos 2-4:) Adam

563